Een lange dag in Letland
Blijf op de hoogte en volg Laura
30 Juli 2016 | Letland, Riga
Na gisterenavond met de bus te zijn aangekomen in Riga hadden we vandaag een lange dag om de stad te bezichtigen.
Het eerste dat opvalt is dat de sfeer compleet anders is dan in Litouwen. Overal in de stad staan bomen en kleine parkjes.
Ook de architectuur is anders, zo heeft Riga een Art nouveau wijk. Deze huizen zijn echt mijn stijl. Een van de huizen was wit met blauw en paste volgens onze reisleider Gaby echt bij mijn jurk.
Vervolgens hebben we nog een Russisch orthodoxe kerk bezocht.
Om 2 uur kregen we een rondleiding door het museum of Occupation. Letland heeft een geschiedenis van een driedubbele bezetting. Eerst bezet door Rusland, daarna bevrijd en vervolgens bezet door Nazi Duitsland, en als laatste weer door Rusland. Sinds 1991 zijn ze eindelijk onafhankelijk. Onze gids vertelde dat haar grootouders ook door de Russen naar Siberië zijn verbannen. Van haar opa's familie overleefde verder alleen diens broer. Na de dood van Stalin mochten de verbannen families terug naar Letland. Een van haar oma's anekdotes gaat over het moment waarop dit werd verteld. In die tijd was het gebruikelijk om te juichen wanneer de naam van Stalin werd genoemd. Na de bekendmaking van de dood van Stalin begon een slecht horende vrouw meteen te juichen. Dat was natuurlijk een grappig moment.
Het was te merken dat ze erg anti-Russisch was, maar dat is te begrijpen met zo'n familiegeschiedenis.
Na de rondleiding schreef ik nog in het gastenboek, net als vele anderen. Aan de muur hingen foto's van internationale bezoekers die in het gastenboek schrijven, zoals de president van Litouwen, prins Albert van Monaco en vele anderen.
In de namiddag brachten we een bezoek aan een Stalinistische toren. Dit is nu een plek met een prachtig uitzicht over de stad. Als laatste liepen we nog langs het presidentieel paleis.
Het eerste dat opvalt is dat de sfeer compleet anders is dan in Litouwen. Overal in de stad staan bomen en kleine parkjes.
Ook de architectuur is anders, zo heeft Riga een Art nouveau wijk. Deze huizen zijn echt mijn stijl. Een van de huizen was wit met blauw en paste volgens onze reisleider Gaby echt bij mijn jurk.
Vervolgens hebben we nog een Russisch orthodoxe kerk bezocht.
Om 2 uur kregen we een rondleiding door het museum of Occupation. Letland heeft een geschiedenis van een driedubbele bezetting. Eerst bezet door Rusland, daarna bevrijd en vervolgens bezet door Nazi Duitsland, en als laatste weer door Rusland. Sinds 1991 zijn ze eindelijk onafhankelijk. Onze gids vertelde dat haar grootouders ook door de Russen naar Siberië zijn verbannen. Van haar opa's familie overleefde verder alleen diens broer. Na de dood van Stalin mochten de verbannen families terug naar Letland. Een van haar oma's anekdotes gaat over het moment waarop dit werd verteld. In die tijd was het gebruikelijk om te juichen wanneer de naam van Stalin werd genoemd. Na de bekendmaking van de dood van Stalin begon een slecht horende vrouw meteen te juichen. Dat was natuurlijk een grappig moment.
Het was te merken dat ze erg anti-Russisch was, maar dat is te begrijpen met zo'n familiegeschiedenis.
Na de rondleiding schreef ik nog in het gastenboek, net als vele anderen. Aan de muur hingen foto's van internationale bezoekers die in het gastenboek schrijven, zoals de president van Litouwen, prins Albert van Monaco en vele anderen.
In de namiddag brachten we een bezoek aan een Stalinistische toren. Dit is nu een plek met een prachtig uitzicht over de stad. Als laatste liepen we nog langs het presidentieel paleis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
